Meegesleurd door de stroom
jaren verzopen
ontwaakt uit een donkere droom
van spartelen naar lopen
als een vis op het droge
strompelen
rug eerst gebogen
bijna weer onderdompelen
Maar de kracht van de wind
geeft soms vleugels
uit onverwachte hoek
als een gegeven hint
met paardenbeugels
is de weg niet meer zoekTrede voor trede
voet voor voet
een gegronde reden
die je hart pompt met goed bloed
Boven is nog ver
maar dichterbij
zoals de aarde tot een schitterende ster
brengt het klimmen licht
van mij naar jou
van jou naar mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten