verdronken woede

gebalde vuisten
razernij
beestjes in mijn vel

ongeduldig
zo onevenwichtig
waar is de alarmbel?

verscheurd
door mezelf en ik
gevangen in mijn eigen cel

barsten
in de oude muren
gebeurt zo snel

stenen worden water
dam die breekt
woede is verdronken

verdriet dat leeft.

Aan jou de keuze

Jong 

wetende waar naartoe

in één richting

steeds vooruit

onderweg

soms in panne

telkens weer opgestart

vaak een versnelling hoger

toch

even stilstaan

aan het kruispunt

om te kiezen

vastberaden

rechtdoor

je bestemming

voelt vertrouwd aan

geen spijt

met of zonder zorgen

glimlachend

de juiste keuze